Kan je ook anders, waardevoller, ‘anders’ zijn? Het begrip ‘Neurodiversiteit’ ontstond in de jaren 90. Men wilde er een nieuwe kijk op autisme mee mogelijk maken. Om er niet alleen meer met de medische bril naar te kijken. Maar ook vanuit een diversiteitsperspectief. Zoals we allemaal anders gebouwd, gekleurd, geaard en behaard zijn, zijn we ook allen anders ‘bebreind’.  

Ook ADHD, dyslexie, dyscalculie en tal van andere diagnoses werden later onder deze noemer ‘neurodivergent’ ondergebracht. Zo werd een meer genuanceerde kijk mogelijk. Er werd niet alleen meer gefocust op de hindernissen, maar ook op de unieke skills en eigenschappen waar neurodivergente mensen vaak over beschikken. Niet zelden zijn zij namelijk ook nieuwsgieriger, creatiever, liever, grappiger, leergieriger, origineler en nog heel veel meer. Aan de hand van artistieke interventies gaan sprekers met uiteenlopende achtergronden met elkaar in dialoog. Samen vragen ze zich af welke impact, positief of negatief, diagnoses kunnen hebben. Aan het einde wordt er voldoende ruimte gemaakt voor vragen uit het publiek.