De bestaande wereldorde loopt ten einde; hoe de nieuwe er zal uitzien valt onmogelijk te voorspellen. Alleszins hebben de ontwikkelingen op het wereldtoneel de voorbije jaren voldoende bewijs geleverd om de these te staven dat er een nieuw soort Koude Oorlog woedt, met her en der een hete oorlog. De strijd die gaande is, is die tussen 2 aan elkaar tegengestelde samenlevingsmodellen en bestuursvormen: de liberale democratie enerzijds en de illiberale democratie anderzijds. In deze strijd om een nieuwe wereldorde valt op dat chaos een geliefd politiek middel en doel van de vijanden van de liberale democratie is. Disruptie ter wille van de disruptie. In deze lezing wordt eerst stilgestaan bij een aantal treffende voorbeelden van de manier waarop vijanden van de liberale democratische orde chaos als doelbewuste politieke strategie hebben gehanteerd. Vervolgens wordt stilgestaan bij de weerbaarheid van de liberale democratie en hoe zij zich kan verdedigen in het woelige tijdperk waarin zij verzeild is geraakt.